اخبار برگزیده

کد خبر:117234
پ
کرونا
یادداشت:

نقش مدیریت پایدار در کنترل اپیدمی کرونا

تعدد پیک‌های اپیدمی در ایران و فواصل کمی پیک‌ها، مؤید عدم مدیریت پایدار در کنترل اپیدمی کرونا در ایران است.

تعدد پیک‌های اپیدمی در ایران و فواصل کمی پیک‌ها، مؤید عدم مدیریت پایدار در کنترل اپیدمی کرونا در ایران است.

 

*** نقش مدیریت پایدار در کنترل اپیدمی کرونا

 

به گزارش معدن پرس، به نقل از سروش، حمید سوری استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در یادداشتی پیرامون کرونا در ایران، نوشت:

بیش از دو سال از شروع پاندمی کووید ۱۹ در جهان می گذرد. کشور ما نیز از جمله کشورهایی بود که خیلی زودتر از اغلب کشورهای جهان درگیر این اپیدمی تهدید کننده شد (اولین مورد گزارش شده در ایران به تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ بود).
از آن تاریخ تاکنون کشور ما ۶ پیک اپیدمی را تجربه کرده است و در حال حاضر نیز با حدود ۲۴۰ مورد مرگ تأییدشده روزانه کرونا، رتبه ششم را در دنیا دارد.

وسانات ناشی از فراز و نشیب اپیدمی در این مدت و مقایسه آن‌ها با کشورهای موفق‌تر در مدیریت اپیدمی نشان می‌دهد ایران در اغلب مواقع در بین ۱۵-۱۰ کشور دارای بالاترین موارد مرگ روزانه کرونا در جهان بوده است، تعداد پیک‌های ما بیشتر از این کشورهاست (برای مثال کره جنوبی با کمتر از ۷۵۰۰ مورد مرگ ناشی از کرونا تنها ۳ پیک با ارتفاع خیلی کمتر و ویتنام با ۳۹۵۰۰ مورد مرگ تنها دو پک اپیدمی را تجربه کرده‌اند).

تعدد پیک‌های اپیدمی در ایران و فواصل کمی پیک‌ها (به‌جز فاصله بین پیک سوم و چهارم که طرح جامع شهید سلیمانی در کشور اجرا شد) مؤید عدم مدیریت پایدار در کنترل اپیدمی کووید ۱۹ در کشور است.

عدم وجود ساختار مناسب، به‌روز و چابک مدیریت بیماری‌ها برای آمادگی و مقابله با اپیدمی‌ها موجب شد ما در ابتدای ورود بیماری برای شناسایی و اعمال مداخلات فوری و لازم مهیا نباشیم.

روزها در مباحثه بین درست یا غلط بودن رخداد بیماری در کشور بودیم، تصورات اشتباه در مورد مدیریت اپیدمی داشتیم (برای مثال قرنطینه را مداخله‌ای مربوط به قرون‌وسطی دانستیم، به‌موقع عمل نکردیم و حتی باگذشت چند هفته چند شهر محدود آلوده‌شده را قرنطینه نکردیم و بعدتر هم از قرنطینه معکوس استفاده نکردیم).

 

*** ضرورت مدیریت پایدار

 

مدیریت پایدار در اپیدمی‌های پیشروند حتی پس از خاموشی اپیدمی رویکردی اساسی است تا متولیان اپیدمی و مردم دچار عادی انگاری نشوند.

رعایت این مهم نیازمند رویکرد علمی و مبتنی بر مطالعات بومی، درک درست همه‌جانبه مؤلفه‌های دخیل در اپیدمی و پرهیز از هیجان‌زدگی‌های ناشی از برخی مداخلات مانند پوشش واکسیناسیون است.

این‌که اغلب پیک‌های ما شیب‌های صعودی تند و شیب‌های نزولی آرامی داشته‌اند هم مزید بر علت است که ما از درک صحیح علائم آغاز پیک بعدی غافل بوده و به هشدارهای متخصصان کم‌توجه بوده این ضمن آن‌که مداخلات ما متناسب با شرایط خاص آن پیک نبوده و فشار زمان را در اعمال مداخلات سریع و زودبازده و اثربخش نادیده گرفته‌ایم.

یکی از کاربردهای تحلیل علمی و عمیق داده‌های مربوط به اپیدمی و وجود تیم‌های کشوری اپیدمیولوژی و واکنش سریع همین است که با حضور مستمر در عرصه (و نه‌تنها نشستن در اتاق‌های دربسته یا تجربیات محدود به مطب و بیمارستان محل خدمت خود) روند اپیدمی را تحلیل و رصد کنند، کانون‌های آلودگی را در سریع‌ترین زمان ممکن شناسایی و مهار کنند و از گسترش اپیدمی به سایر نقاط کشور جلوگیری نمایند.

 

*** الزامات مدیریت پایدار برای کنترل کرونا

 

به گزارش معدن پرس، نویسنده در پایان یادداشت خود آورده است:

اعمال مداخلات مناسب و اثربخش و به‌صرفه را با اتخاذ سیاست نقطه زنی هوشمند به‌جای رهاسازی مهمات مقابله با دشمن زیستی در فضای کور و عمومی انجام دهیم و مدیریتی پایدار برای مقابله با اپیدمی داشته باشیم.

انجام این کار در درجه اول نیازمند داشتن نگرش موافق با این نوع مدیریت است و دوم اصلاح اساسی و بنیادی ساختار مدیریت بیماری‌ها که بتواند به‌خوبی برای اپیدمی‌های بعدی مهیا باشد و دچار غافلگیری نشود، هم از منابع موجود بهترین نتیجه را بگیرد و هم‌ بار کمتری را به جامعه تحمیل کند.

 

 

انتهای پیام///

 

منبع
سروش
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 × سه =

کلید مقابل را فعال کنید